Henri-Georges Clouzot

Henri-Georges Clouzot (1907-1977) Fransız yönetmen. Suzanne ve Georges Clouzout çiftinin üç çocuğundan en büyüğü olarak Niort'da doğan Clouzot, küçük yaşlardan itibaren yazmaya karşı olan merakını ortaya koydu. 18 yaşında siyaset bilimi eğitimi almak üzere Paris'e gitti. Burada tanıştığı editörler sayesinde çevre edindi ve çalışmalarının da dikkat çekmesi sayesinde Berlin'deki Studio Babelsberg'e senaryo çevirmeni olarak çalışmak üzere gönderildi. Burada Alman dışavurumcu sinema ekolünden etkilendi. 1935'te vereme yakalandı ve önce Fransız Alpleri'nde sonra İsviçre'de 5 yıla yakın süre sanatoryumda tedavi gördü. Burada da senaryo çalışmalarını sürdürdü. Hastalığı nedeniyle 2. Dünya Savaşı'na katılamadı. Alman işgali altındaki Fransa'da 1942 yapımı Le Dernier des six filmi gibi filmlerin senaryosuna katkıda bulundu. Savaşın ardından Almanlarla birlikte çalışması gerekçesiyle yargılandı ve önce ömür boyu sinemadan men edildi, daha sonra cezası 2 yıla indirildi. Cezasının bitmesinin ardından yazıp yönettiği filmlerle ses getirmeye devam etti. 1949 yapımı Manon filmi, Venedik Film Festivali'nde Altın Aslan'ı kazandı. 1953'te Le salaire de la peur filmini yönetti. Boileau-Narcejac'ın yazdığı Celle qui n'était plus kitabının sinema haklarını aldıktan sonra 1955'te çektiği Les Diaboliques filmi, gerilim türünün başyapıtları arasına girdi. 1960'lardan itibaren Fransız Yeni Dalgası'nın ortaya çıkışıyla popülarite kaybetti. Çekimleri sırasında büyük sağlık sorunları yaşadığı La prisonnière 1968'de gösterime girdi ve Clouzot'nun son filmi oldu. Kasım 1976'da açık kalp ameliyatı geçiren yönetmen, 2 ay sonra Paris'te hayatını kaybetti ve Montmartre Mezarlığı'na, eski eşi Vera'nın yanına gömüldü. 1950-60 yılları arasında Brezilya doğumlu Vera Gibson-Amado ile evli kalan Clouzot, eşinin 1960'taki ölümünün ardından 1963'te evlendiği Ines de Gonzalez (1925-2011) ile ölümüne dek evli kaldı.