Hızlı Yaşayanlar

Gecenin karanlığını Anadolu’ya götürdükleri ‘gazete ışığı’ ile aydınlatan Babıâli şoförlerinin öyküsü..1960’ların ilk yılları.. Ulusal gazetelerin İstanbul’da basılıp, kıyasıya bir yarış içinde diğer illere gönderildiği ve birçok yerdeki okuyucuya günler sonra ulaşabildiği yıllar. Bu koşuşturma sırasında meydana gelen kazalarda ölen ve Mustafa Dayı’nın “Şimdi hepsini toplasan bir mezarlık olur” dediği şoförlere adanan bu film Kuğu Gölü Balesi’ndeki ‘Kuğuların Dansı’ müziği ile başlıyor.Orhan.. 12 yıllık şoför. İlk zamanlar kamyonlarda muavinlik sonra taksi şoförlüğü yapmış. Çok zamandır da boşta. “Bir anam bir de hasta (kız) kardeşim var. Taksicilikle bakamadım onlara.” İş için başvurduğu Yeni Sabah Gazetesi’nin Müdürü şunları söylüyor “Seni gözüm tuttu. Bu işte çok para var. Fakat her an kelle koltukta gideceksin.. Gazeteleri yükleyip 5 saatte Ankara’da olacaksın. Başka gazetelerin arabaları seni geçerlerse önce parandan kesilir, sonra işinden olursun.” Orhan gazetenin 34 AK 467 plakalı kamyoneti ile göreve başlar. Garaj sorumlusu Mustafa Dayı işin zorluklarını anlatıp onu diğer gazetelerin şoförleri ile tanıştırır.Kara Cemil.. Milliyet Gazetesi’nin İstanbul 86491 plakalı kamyonetinin sürücüsü. “Hızlı şofördür. Yolu kimseye kaptırmaz.” Adapazarı ve Ankara’ya herkesten önce ulaşarak, kendi aralarında oynadıkları bahsi hep o kazanır. Bir barda çalışan Suzan’a tutkun. “Bizimkine para yetiştiremiyorum. Ne kazansam öğütüyor. Mecburen avanta kolluyorum.”İnce Salih.. Tercüman Gazetesi’nin İstanbul 88114 plakalı Desoto kamyonetini kullanıyor. “İnce deyince çabuk kırılır kopar zannetme. Ayağını gaz pedalına yapıştırdı mı kriko ile kaldıramazsın.. Derdi imanı evlenmektir. Kimsesi yoktur. Kazandığı para ile eşya alır. Bir ev tutmuş, gören parmak ısırıyormuş.” Salih, Bolu Dağı’ndaki Türk Petrol benzin istasyonunun sahibi Cemal’in güzel kızı Fatma’yı karşılıksız olarak seviyor. Genç kızla gruba sonradan katılan Orhan’ın birbirlerini sevmeleri ile ümitsizliğe düşer ve filmin sonunda ‘ecelin üstüne araba sürerek’ aralarından çekilir.Kriko Kadir.. Ekspres Postası’na ait İstanbul 45341 plakalı Fargo’nun yarışta hep sonuncu olan şoförü. Trafik kazasında sakat kalan abisinin ailesine bakabilmek için çok sevdiği sözlüsünü terk etmek zorunda kalmış. Bir keresinde, babasının mide rahatsızlığından söz eden Fatma’ya “Onun derdinin çaresi kolay, benimki gibi değil” demişti. “Dolu bir kamyoneti tabanları ile kaldırdığını söyler ama kulak asma, biz görmedik.” Kadir, ‘Kriko’ önadını hak ettiğini İnce Salih’in öldüğü kazada kanıtlayacaktır.Film,dostluklarını acımasız rekabetin bile bozamadığı bu insanları anlatıyor.Orhan ile Yeni Sabah’ın Müdürü arasındaki konuşma ; Orhan ; “(Ankara’ya) 5 saatten evvel gidene prim var mı?”Müdür ; “Ölmenizi değil, yaşamanızı istiyoruz. Ama biraz hızlı yaşamanızı.”