Gelinim üzülmesin

Ömer Dede, 60 yaşlarında sevecen bir ihtiyardır. Oğlunu görmek ve hastalığının tedavi için İstanbul’a gelir. Oğlu Selim ve torunu Ali onu karşılar. Ancak, gelini Aysun, Ömer Dede’yi sevmez ve bir an önce gitmesini ister. Selim bunu reddedince aralarında tartışırlar. Ömer Dede, bu tartışmayı duyunca bir mektup yazar ve evden çıkar. Üzüntünün verdiği stresle yolda bayılır. Yoldan geçen Hasan tarafından hastaneye kaldırılır. Selim ve Aysun, onun arkadaşına gittiğini sanmaktadır. Ancak, dedenin hastanede olduğunu öğrenirler. Selim ve Ali dedeyi ziyarete gelirler. Bir müddet sonra Selim, Aysun razı olmasa da dedeyi eve getirir. Ancak, depo gibi kullandıkları bir odayı dede için hazırlar. Aysun, hizmet eder gibi görünse de yaptığı işleri onun başına kakar. Ömer, gelininin tutumundan rahatsızdır. Bir an önce evden ayrılmak ister. Fakat, hareket edecek gücü yoktur. Dede ve torunu Ali arasında ise çok güçlü bir bağ vardır. Ali her zaman dedesiyle ilgilenmekte, babasının ve annesinin davranışlarından dolayı üzülmektedir. Bu tavrını annesi ve babasına da gösterir. Selim, bir gece eşiyle kavga eder. Sabah babasını daha iyi şartlarda bakımını sağlamaya karar verir. Ayrıca babası hakkındaki sırrını Aysun’a söyler. Aysun, rüyasında korkunç şeyler görür. O gece Ömer Dede de ölmüştür. Aysun, yaptıklarına pişmandır. Dedenin kullandığı eski eşyaları, üzerine örtülen yorganı çöpe atarlar. Ali çöpten yorganı alıp eve getirir “Onu sen hastalanınca kullanacağım” der. Selim ve Aysun çocuklarının bu hassasiyeti karşısında duygulanırlar. Pişmanlıklarını dile getirirler…