Strause Kardeşler, görsel efekt uzmanıdır. Titanic\'ten tutun The X Files\'a, X-Men: The Last Man Stand\'den tutun 300\'e kadar CV\'leri çok kalındır bu uzmanlıkta. Ancak kendileri bu arkaplan kahramanları lakaplarını pek sevmemiş olacaklar ki yönetmenlik işine de soyundular. İlk uzun metraj denemeleri ise bir fiyasko olan 2007 yapımı Alien vs. Predator - Requiem. Çok başarısız senaryo, çok başarısız oyunculuklar, tamamen kapkara ve hiçbir şeyin görülemeyeceği sahneler ile başlayan fiyasko listesi uzar gider. Ancak bu liste Strause kardeşleri yıldırmamış olsa gerek ki bir uzaylı filmi daha çekmeye karar verirler. Adı ise Skyline\'dır bu filmin. Fragmanı müthiştir, ancak insanın içine bir kuşku düşürür ufacık araştırma sonrası: \"Bu kardeşler efekt uzmanlığından yönetmenliğe geçişi başarabilecek mi?\" Bu soruya örnek bir cevap var elimizde 2007 yılından kalma. Bu örnek de zaten kuşkuları gün yüzüne çıkarmaya yetiyor da artıyor.
Film, açılış sahnesinde direkt olarak istila ile sarıyor sizi. Merak içindesiniz çünkü uzaylıları nasıl çizdiklerini görmek istiyorsunuz. Biraz daha beklemeniz gerekiyor bunun için. Zira olayın öncesini anlatma isteği duyan kardeşler bir çifte konuk ediyor bizi. Melekler Şehri\'ne arkadaş ziyareti için gelen çiftimiz, arkadaşlarının ünlü bir Hollywood yıldızı olmasına şaşırarak dalıyorlar çatıkatındaki müthiş manzaralı eve. Doğum günü partisi, çarpık ilişkiler, birbirine tutunmaya çalışan çiftimizi ilk günden zorlamaya başlıyor. Ancak aşk bir yolunu buluyor yine de. Gece ise o mavi ışıklar geliyor gökyüzünden ve yerleşiyorlar toprağın hemen üstüne. Işığı görenler meraklarına yenilip yaklaşıyorlar ve ışık onları sarmalıyor. Yine bir uzaylı numarası yok ortada. Bunun yerine, konu insan ilişkilerine dönüyor yine. Gereksiz replikler ve yetersiz oyunculuklar ile bezeli bir oyalama süresinden sonra ilk uzaylı dostlarımız (!) gözüküyor. Bunlar uzaylı değil ki! Matrix\'in yarattığı sentineller sadece. Olaya sonradan dahil olan karakterler ile de bir atışma başlıyor filmde. Biri \"a\" derken diğeri \"b\" bir diğeri ise hayır ben sizi kesinlikle dikkate almıyorum ve \"x\" şıkkını seçiyorum münakaşasından sonra uzaylılar laf arasına girip gelinin babasından bir \"u\" diyerek tartışmayı sonlandırıyorlar. Bu uzaylılar da çok garip yaratıklar, ne dedikleri pek anlaşılmıyor ama kesin olan bir şey var: Ölmüyorlar! Bol ve amatörce yapılmış görsel efektler ile insanlığın hayatta kalmak için son savaşı canlandırılıyor. Devasa uçaklar kelebek gibi havada süzülürlerken uzaylılar arı gibi sokmaya devam ediyor ve acaba hala bir umut var mı insanlık için? Yanıtı filmin içerisinde saklı.
Filmde o kadar çok saçma yer var ki şu an aldığı o düşük notu bile haketmiyor Skyline. Görsel efekt uzmanı kardeşler kendi derslerine de dikkatli çalışamamışlar filmde, zira çoğu sahne o kadar yapay ki filmin sözde geriliminden bir anda kopup kahkahalar ile gülmeye başlayabiliyorsunuz. Senaryoda sonuca bağlanmayan o kadar çok şey var ki onlar olmasa film belki daha güzel olabilirmiş gibi geliyor. Tabii o sahneler olmasa filmin uzunluğu hafif uzunca bir kısafilmden daha uzun olmazdı bu sebepten çekilmesi zaruri görülmüş bu sahnelerin. Keşke biraz daha özenilseydi oyunculuklara, diyaloglara, senaryoya hatta görsel efektlere! Zamanınızı boşa harcamanız için beyazperdeye aktarılmış bomboş bir film Skyline. Özellikle son sahnelerde öyle bir hal alıyor ki film, korkmak yerine gülmekten kendinizi alamıyorsunuz. İkinci filmin çekilmesi için de boşluklu bırakmışlar sonunu. Ancak o kadar kötü yorum aldı ki film, çekilirse Strause Kardeşler kendilerine en büyük üçüncü kötülüğü yapacakmış gibi duruyor AVP ve Skyline\'dan sonra. Geriye de söylenecek tek söz kalıyor: Keşke fragman halinde kalsaydı film ve biz hep merak etseydik nasıl bir film olacaktı acaba diye.
