Kemalettin Tuğcu

Kemalettin Tuğcu (1902-1996) Türk öykücü. İstanbul'da doğan Kemalettin Tuğcu, sakat doğduğu için dedesinin Çengelköy'deki köşkünde, toplumdan uzak hazin ve yalnız bir çocukluk dönemi geçirdi. Hiçbir okula gitmedi ve babasının kitaplığında okuduğu çeşitli kitaplar ile kendi kendini yetiştirdi. 13 yaşlarında iken şiirler ve öyküler yazmaya başladı. 1928 yılında Türkiye Yayınevi'ne girerek redaksiyonel çalışmalarda bulundu. 1936 yılında da kuruluşun başına geçerek profesyonel bir şekilde öykülerini yayınlatmaya karar verdi. Kendine branş olarak çocuk edebiyatını seçti. Bütün öykülerinde fakirliği, sefaleti, kendi imkânları ile ayakta durmayı ve başarıyı işledi. 80 sayfayı geçmeyen öyküleri, uzun dönem gençliğin elinden düşmeyen kitaplar oldu. Tuğcu'nun "Baba Evi" gibi bazı eserleri de senaryolaştırılarak televizyon filmlerine konu oldu. Romanlarında duygu ağırlıklı temalar işleyen Kemalettin Tuğcu'nun tercüme romanları, on iki adet aile romanı, üç yüz kadar çocuk romanı gazete ve dergilerde çıkmış iki yüzden fazla seçme hikayeleri vardır. Kemallettin Tuğcu, 19 Ekim 1996 tarihinde bir Cumartesi günü vefat etmiştir.