Başarılı Oyuncu Alper Çankaya ile Keyifli Bir Söyleşi Yaptık!

Teşekkür ederim. Çok mutlu oldum tabi ki. Yaptığın işin takdir edilmesi, görüldüğünü hissetmek çok değerli. Çünkü gerçekten çok emek veriyoruz. Hem filmin bir karşılık bulması hem de beni ödülle takdir etmeleri benim için çok özeldi. Kariyerime de katkısı oldu sanıyorum. Biraz daha ciddiye alınmaya başladığımı hissettim açıkçası.

Evet ne yazık ki böyle bir gerçeklikte yaşıyoruz. Açıkçası filmin çok gerçekçi bir dünyası olduğu için karakterin basmakalıp olmasıyla ilgili bir endişe yaşamadım. Tamamen karakterin gerçekliğine ve hikayenin dünyasına odaklandım. Sonuçta bu hikayede önemli olan anlattığımız şeyin gerçekliğiydi ve canlandırdığım karakterle ben de buna hizmet etmeye çalıştım.

Böyle bir derdi anlatan bir filmin parçası olmaktan gurur duyuyorum öncelikle bunu belirteyim. Artık sinemada da başka mecralarda da kadın hikayeleri yavaş yavaş daha fazla yer bulmaya başladı. Daha da fazla olması gerekiyor. Benim kişisel deneyimimde de böyle bir duruma daha yakın bir tanıklık yaşamama sebep olduğu için duruma başka bir gözle bakmamı sağladı. Sonuçta bir film olsa da olayın gerçekliğinin bu kadar içinde olmak sarsıcı bir deneyimdi.

Adana ağzını Doğaç Gözüdeli’yle çalıştık. Diyalekt koçu olarak hem başlangıçta hem de süreçte bize çok yardımcı oldu. Ben de bireysel olarak Adana ağzıyla sesli okumalar yaptım, Adana’ya dair bulabildiğim her şeyi izledim. Eylül ayında kısa da olsa bir Adana ziyareti yapıp oranın havasını soludum. Role hazırlık sürecim aşağı yukarı böyle geçti.

Enver sıkıntılı bir aile yapısı olan,psikopat bir babayla büyümüş ve annesini neredeyse hiç tanımamış bir karakter. Bütün hayatı mafyanın içinde geçmiş. Dolayısıyla hayattaki tek motivasyonu güçlü olmak çünkü onun dünyasında geçer akçe bu. Tüm bu yaşadıkları da onu narsist, dengesiz ve şiddet eğilimli birine dönüştürmüş. Ama bunlar da bir savunma mekanizması. Daha önce hiç tatmadığı aşk, sevgi gibi duygular onun özündeki başka taraflarını da zaman zaman ortaya çıkarıyor.

Evet, Enver için de bir liste yaptım. Bana göre Enver’in karışık bir zihin dünyası var o yüzden tek bir tür ya da şarkı söyleyemem. Ama yüksek anlarında gerçekten yüksek, modu düştüğünde de çok karanlık ve yoğun müzikler dinliyor. Arası yok:)

Ben ekibimizi çok seviyorum. Hem kamera arkasında hem de kamera önünde çok uyumlu ve profesyonel çalışan bir ekibimiz var. Bunun da karşılığını seyircimizden yavaş yavaş alıyoruz. Şimdiye kadar benim en yoğun çalıştığım set oldu “Gaddar” seti. Ama karşılığını aldığımızda yorgunluğa değiyor hissi her şeyi telafi ediyor.

Hayır yaratmıyor. Çünkü benzer görünen karakterler olsa da aslında başka zihinlerden ve kalemlerden çıkmış, benim de başka özelliklerinden ve yaşanmışlıklarından ele alıp yarattığım karakterler. Seyircilerin de bu gözle izleyip farkı anladıklarını görüyorum. Başlarda bundan biraz endişe ediyordum ama artık böyle bir kaygım yok. İnsanların bunun oyunculukla alakalı bir durum olduğunu anladığını biliyorum.

Gayet güzel gidiyor. Yeni oyun için planlarımız var. Bu yaz umarım provalara başlayacağız.

Uzun süredir ülkenin içinde bulunduğu ekonomik ve sosyal değişim yüzünden şu an özellikle alternatif tiyatrolar için durum pek iç açıcı değil. Ekiplerin sanatlarını geliştirmekten öte daha temel sorunları olduğunu var. Bu da özgürlüğü kısıtlayan bişi. Oyun sahnelemek için yeterli bütçe sağlansa bile sonrasında oyunun sürekliliğini sağlamak pek çok ekip için çok zor bir hal aldı. Bu sebeple şu an Türk tiyatrosu bir geçiş döneminde bence . Alternatif üreterek, yeni türler tarzlar deneniyor. Bi süre sonra, bu denemelerin yerini sağlam yeni türlerin alacağını düşünüyorum. Teknoloji ve diğer sanat disiplinleri ile koordine çalışmalar yapılmasına daha fazla eğilinmesi bu yeni türlerin oluşumunu hızlandıracaktır bence.

Ben de çok özledim sahnede olmayı, prova süreci geçirmeyi gerçekten. Ama biliyorsun tam odak ve yeterli zaman isteyen bi süreç, oyun çıkarma süreci. Onun için en doğru zamanı bekliyorum.

Okul eğitiminin oyunculuk için zorunlu olduğunu düşünmüyorum. Alaylı ya da eğitimli diye ayrılabilecek bir meslek değil bence oyunculuk. Fakat kendi adıma okul eğitimi, uzunca bir süre yoğun bir konsantrasyonla tamamen tiyatro üzerine düşünmek ve pratik yapmak açısından bana kolaylık sağladı.

Pek çok hayalim var tabi ki ama beni en çok heyecanlandıran şudur diyemiyorum daha çok akışa bırakıyorum.

Şimdi böyle sorunca bir sürü sevdiğim film karakteri geldi aklıma ama sanırım yenilerde izlediğim “Ripley” dizisinideki Tom Ripley’i söyleyebilirim. Hem o dönemi çok seviyorum hem de Ripley çok değişkenlik gösteren bir karakter. Onu çalışmak zevkli olurdu.

Sahne açmak olabilir. Çünkü o süreç beni insan olarak da çok değiştirdi. Oyunculuğa dair farklı konularda da düşünmem ve uygulamam gereken bir süreçti. Bu sebeple oyunculuğuma da katkı sağladı bence.