Delbeğin Son Kadınları

Delbek,bir zamanlar Ege,Akdeniz düğünlerinin baş çalgısıydı…Şimdiyse Fethiye’nin Günlükbaşı Mahallesi’nde son günlerini yaşamaktadır.Delbekçiler “İnce çalgı,org çıktı;kimse bizi dinlemiyor gari” diyor. Onlar, delbeğin son kadınları… Birgün delbek onların elinden düşecek. Bir daha kimse çalmayacak, tarihi bilinmeyen bir gelenek sessizliğe gömülecek. Yine de bazı Fethiyeliler “delbekçi çağırma” adetlerini sürdürmektedirler. Yörük soylu “Beşkazalılar”ın iki kupadan sonra az çakırkeyf olup da, delikanlılıklarındaki eğlentilerinin nostaljisiyle hala aradıkları yine onlardır. Kah Saklıkent’in subaşına, kah Pinara’nın antik tiyatrosuna, kah günbatımında Ölüdeniz koyuna yol alan bir teknenin güvertesine “düzen kurmuş” efelerin yüreğine türküleriyle su serpenler de yine onlardır. Doğal ve sanki yüzlerce yıllık sesleriyle, makamı, usulü umursamadan türküleri birbiri üzerine devirirler. Zaman zaman duruma ve mekana uygun türküler de yakıverirler;bir daha kimsenin hatırlamayacağı,notaya geçmemiş sözler,ritmler… Çalıp söylerkenki birbirleriyle uyumları en hayran bırakıcı özellikleridir.